MartijnRouwenAfgelopen juni was het dan weer zo ver, de HomeRide begon weer. Na een mooi bedrag opgehaald te hebben stond ik aan de start. De avond ervoor had ik een compeed pleister in m’n schaamstreek laten plakken omdat er daar een schuurplek dermate doorgeschuurd was, dat het een open wondje was. De eerste paar meters waren even spannend, maar gelukkig bleek de pleister te werken. De avond ervoor samen met het Fluffy Rabit team gegeten en heerlijk thuis in het eigen bed geslapen. Bij Niki een Parkeerkaart geregeld waarmee tot ongeveer in het startvak konden parkeren. Mooie opsteker was dat we de groen trui mochten dragen wat toch wel een leuke bijkomstigheid is.
Na, best lang wachten konden we eindelijk weg en dat was het begin van 24 uur onderweg zijn. De sportvoeding viel goed, het echte eten was ook best lekker en al met al was het fijn geregeld. Bij aankomst van een etappe stonden er per rijder een kratje met zijn/haar spullen klaar, ik deed dan altijd snel m’n schoenen uit, slippertjes aan en richting toilet of het eten. Midden in de nacht nog even m’n rug laten kraken en met een ibuutje was daaropeens de finish. Wachten duurt dan lang, en na binnengehaald te zijn smaakte het patatje heeeeeeeeeerlijk 🙂
Daarna naast Hatice in de auto en teruggereden naar huis, ik denk dat ik op de snelweg al in slaap gevallen ben. Thuis snel spullen opruimen, in de was gooien en een heerlijke douche en toch nog wat eten om vervolgens te genieten van het bed. Volgende dag riep het werk al weer en was de HomeRide bubble snel voor bij..
Ook leuk:
